Ik kon het niet laten...

Afgelopen zaterdag bezocht ik de 

Handwerkbeurs in Zwolle.

Het was druk, erg druk. Eigenlijk probeer ik op moment mensenmassa's te vermijden.

Maar wij reisden bijna 90 minuten om daar te komen.

 Dus is het geen optie om niet naar binnen te gaan.

En ik werd er voor beloond of ik beloonde mijzelf.

Ik ging niet met lege tassen weer naar huis.

Zoveel wol...daar kon ik het niet laten om te voelen en te kopen.

Ik kon het gewoon niet laten.
Terwijl ik al zo veel wol thuis heb (dat zegt tenminste mijn jongste dochter).

Mijn buit...

De bovenste 8 strengen waren zo een aantrekkelijke aanbiedingen, 

daar kon ik ze niet voor laten liggen.

Deze twee strengen zijn echte pareltjes. Ze zijn zooo... zacht 

dat ik ze blijf voelen en aaien.

Zoals op de middelste foto te zien is ben ik al begonnen aan een nieuw sjaal.

Inmiddels heb ik al een andere omslagdoek weer klaar.
Die moet nog opgespannen worden (niet mijn lievelingswerk) en dan kan die hier op het blog.