Seraphine

Ik ben er blij mee.

Het omslagdoek 

"Seraphine" by Lucy Sweetland
is gebreid.

De zijkanten van deze omslagdoek zijn enorm lang. Te lang?

Niet volgens patroon.

De rug van mijn paspop is dan ook erg smal. 

Met een bredere rug komen de zijkanten toch iets hoger te zitten.

Gebreid heb ik deze met een dikkere garen.

Drops Karisma Mix, kleur 77

Het is een grijs/beige mix. Lijkt mij op zandkleur.

Gebruikt heb ik iets meer dan 12 bolletjes.

Het patroon is op Ravelry te vinden. Het is wel een Engelstalige patroon.
In begin werd ik daardoor vaak afgeschrikt.
Maar ook hier geld oefenen, oefenen, oefenen. Het is de moeite waard!

warme kerstgroeten

Ik wens al mijn lezers een gezellig kerstfeest toe.

Omdenken...

Op mijn vorige blogbericht kreeg ik een heel lief en welgemeende reactie van Petra.

Hier haar blog "Het lieve leven..."

Haar reactie heeft mij aan het denken gezet. 

Het zal dan ook goed voor mij zijn, als ik bij ieder twijfel 

of ik het goed doe of niet, haar reactie eens terug ga lezen.

Ook kreeg ik nog een mail van Inge (voor wie ik deze omslagdoek ga breien) 

met de woorden "goed is goed genoeg".

En deze wijze woorden hoor ik de laatste tijd wel vaker.

Maar alleen horen zal mijn probleem niet oplossen, ik moet hiermee aan de slag!

Intussen ben ik verder gegaan met breien van het omslagdoek 

"Seraphine".

Ik heb het rechter zij gedeelte eraan gebreid.

Ik heb de steken uit de zijkant van het rugpand opgenomen. Dit bespaart een hoop tijd.

Volgens patroon worden beide zij-gedeeltes apart gebreid en uiteindelijk aangenaaid. 

Bij de kraag heb ik een voorlopig stekenopzet zitten, 

zo kan ik straks de kraag meteen aan het rugpand breien.

Verder worden beide zij-gedeeltes in tricotsteek gebreid. Ik vind ze wel erg groot 

lijken ten opzichte van het rugpand.

Ik denk dat komt omdat het hier plat op de grond ligt.Tijdens het dragen zalen 

deze over de schouders vallen.

Kabelpatroon

Ik heb al mijn eigen breiwerkjes opzij gelegd. 

Ik kreeg een verzoek om een omslagdoek met kabelpatronen te breien.

"Seraphine" by Lucy Sweetland

Foto: Jared Flood/Brooklyn Tweed - Ravelry

Dat leek mij wel iets. Kabelpatroon heb ik al een tijdje niet meer gebreid.
Weer een keer iets anders. Dat passt wel bij mij.

Gisteren had ik dan ook het eerste gedeelte (rug-gedeelte) klaar.

Ik had deze dan ook gelijk opgespannen omdat ik hoopte
daardoor de onregelmatige steken wat gelijkmatiger te krijgen.

Maar helaas is dat niet tot mijn tevredenheid gelukt.
Op de bovenste foto misschien nog niet zo goed te zien,
maar ik ben er dan toch niet tevreden mee.

Om het dan wat duidelijker te maken, de pijltjes laten zien waarover ik het heb.
Ik baal er enorm van. Ook omdat ik het voor iemand anders brei.
Dan moet het perfect zijn, toch?

Waarom ben ik zo zelfkritisch?
Waarom ga ik er vanuit, dat als ik niet tevreden erover ben,
een ander dat dan ook niet is?

Ik heb alle soortgelijke projecten op Ravelry bekeken.
Ik ben er echt niet de enige. En toch geeft dat geen tevreden gevoel.

Het is toch lastig als je perfectionistisch bent.